بایگانی دسته ی مشاوره ها

مادران کارهای مفید بسیار زیادی برای فرزندانشان انجام می‌دهند که تنوع عناوین‌اش هم بسیار زیاد است به چندتا از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

1.  تشخیص نیازهای غذایی آن‌ها از همان بدو تولد.. بچه وقتی که گریه می‌کند، ممکن است گرسنه باشد و غذا بخواهد.شیردادن به کودک نوزاد (شیر خودشان یا شیرخشک) و دادن مواد غذایی دیگر، تا نیاز غذایی فرزندشان را برطرف ‌کنند

• تشخیص سلامتی و بیماری و اقداماتی که پس از تشخیص لازم است.

• متوجه رشد فرزندانشان هستند (قد، وزن، تحرک، بنیه و …) تا اگر نقصانی وجود دارد، برطرفش کنند

• آن‌ها هم‌چنین متوجه یادگیری فرزندشان هستند از همان تولد به خصوص در سنین پیش از دبستان تا توانایی های شنیداری و گفتاری‌اش افزایش پیدا کند. آن چیزهایی که لازم است از دانش یاد بگیرد. مهارت‌ها را بیاموزد.

•  توجه به رعایت مسائل اخلاقی و آموزش آن به فرزندانشان. ویژگی های مختلف فرزندشان را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهند و سعی می‌کنند بهترشان کنند

•  توجه به خطراتی که ممکن است بچه‌شان را تهدید کند. از  برق گرفتگی تا چیزهای دیگر. مادران با رشادت تمام جلوی خطرات می‌ایستند و سعی می‌کنند که فرزندشان با  خطر مواجه نشود.

•  کار بسیار بسیار مهمی که مادران انجام می‌دهند این است که توجه داشته باشند فرزندشان از زندگی لذت ببرد. خوش باشد و از زندگی لذت ببرد

اگر بخواهیم این لیست را ادامه دهیم بسیار طولانی می‌شود.

سوال: چه کاری از هرکار دیگری مفید تر است که یک مادر انجام دهد؟

هر شخصی پاسخی می‌دهد که با پاسخ‌های دیگران احتمالا متفاوت است. هر گروهی ممکن است یکی از کارهایی را انتخاب کند که در بالا اشاره شد. 

کدامشان می‌گویند؟ به نظر ما همه درست می‌گویند. هر کسی بگوید این‌ کار مفیدترین کاری است که مادران انجام می‌دهد، درست می‌گوید. بحثی هم نداریم. اصراری هم نداریم که این یا آن جواب درست است یا درست نیست. اما پیشنهاد ما چیز دیگری است

پیشنهاد ما دو ویژگی دارد

هم با چیزهایی که در بالا نوشتیم، متفاوت است

هم شامل همه‌ی آن‌ها می‌شود.

این دو ویژگی متناقض نیستند. پیشنهاد ما به همه‌ی مادران این است که خودتان و مادرانگی‌هایتان را تکثیر کنید و مدام اصلاح کنید.

فهرستی که در بالا آمد (و همه‌ی کارهای دیگری که مادران می‌توانند انجام دهند و در فهرست نبود)  همه‌ی این‌ها را تکثیر کنید. همه‌ی کارهایتان را بنویسید. دفتری مناسب با برگه‌های زیاد و جمع‌و‌جور تهیه کنید و همان اول اسمش را بگذارید: دفتر مادرانه‌نویسی

به نظر ما مادرانه‌نویسی مهم‌ترین کاری است که یک مادر می‌تواند انجام دهد.

همه‌ی کارهایی که برای فرزندتان در هر روز  انجام ‌می‌دهید، در آن دفتر بنویسید. ممکن است کاری هم کرده باشید که خوشتان نیامده باشد. آن‌ها را هم بنویسید.

لزومی ندارد خیلی هم انشا نویسی کنید.  در حدی بنویسید که دو روز دیگر، دو هفته‌ی دیگر، دو ماه دیگر، با خواندنشان متوجه شوید و یادتان بیاید قضیه چه بوده است.، مثلا امروز قدش را اندازه گرفتم و راهی نشانش دادم که خودش هر روز برود؛ قدش را اندازه‌گیری کند.  یا یک روز دیگر بنویسید امروز ذوق داشت و می‌دوید می‌گفت این‌قدر قدم اضافه شده و از این قبیل.

این‌ نوشتن‌ها چه فایده‌ای دارد؟

وقتی شما هر تغییری را می‌نویسید که در وضعیت فرزندتان به وجود آمده است؛ هر تصمیمی را می‌نویسید که برای او گرفته‌اید؛ هر واقعه‌ای را می‌نویسید که به او مربوط بوده است؛ همه‌ی این‌ها باعث می‌شود که شما روز به ‌روز، هفته به هفته، ماه به ماه بتوانید کار خودتان را اصلاح کنید؛ رشد کنید؛ شکوفا  شوید و او را هم ارتقا دهید.  بهترش کنید. مادر بهتری باشید و مادرانه‌ی بهتری را انجام دهید. همین.  مادرانه‌نویسی به همین راحتی‌ست.

دست که کار می‌کند مغز هم شروع به کار می‌کند

اصطلاحی بسیار درست که: دست که کار می‌کند، مغز هم شروع به کار می‌کند. یعنی مغز ما خیلی بهتر از قبل کار می‌کند. مسلط‌تر و با ارتفاع بیشتر و با حجم و غنای بیشتر کار می‌کند.

با دفتر مادرانه‌نویسی شما می‌توانید خوبی‌های خودتان را چندبرابر کنید و ضعف‌های خودتان را به تدریج رفع کنید.

شما در سال سوم یا چهارم، وقتی دفترهای سه سال پیش را ببینید، متوجه می‌شوید چقدر نثرتان تغییر کرده است. چقدر نگاهتان فرق کرده است. چقدر اشرافتان به مسائل بیشتر شده است و چقدر خوب‌تر شده‌اید.

معجزه و اثر نوشتن چنین است. معجزه‌ی تورق مجدد چیزهایی که نوشته‌اید.

پانزده یا در نهایت بیست دقیقه در روز وقتتان را می‌گیرد.

برای فرزندانتان، برای بهتر شدن خودتان، روزی بیست دقیقه وقت صرف کنید.

در دبستانک جدا از زمینه‌ی مادرانه، در زمینه‌ی مادرانه‌نویسی هم کتابی داریم به نام مادرانه‌نویسی. هشت داستان کوتاه است که ظاهرا به هم ارتباطی ندارد. اما ویژگی‌های مشخص و مشابهی دارند. در‌ کتاب مادرانه‌نویسی چیزی را درس نداده‌ایم. مادرانه‌نویسی آموزش نمی‌خواهد. شما در دفترتان هر طور دلتان می‌خواهد بنویسید. نه به ادبیات و نه به نثر کاری داشته باشید. ادبیات و نثرتان خیلی زود  درست خواهد شد.

ما این چیزها را در کتاب مادرانه‌نویسی آموزش نداده‌ایم. کتاب مادرانه‌نویسی فقط  شامل هشت داستان است که مربوط به هشت خانواده‌ی جدا هستند که ربطی به هم ندارند. اما ویژگی‌های مشترکی دارند.

یک ویژگی مشترک غیرمهم ولی خنده‌دار این است که آدم‌های اصلی همه‌ی خانواده‌ها زن و شوهر و بچه هستند. ویژگی مهم دیگر که همه دارند (به جز یکی از داستان‌ها که در روستا می‌گذرد)، در بقیه  اسامی تمامی مردان داستان‌ها همایون است. چرا اسم همه‌ی مردان را همایون گذاشته‌ایم؟

هدف ما از انتخاب اسم مشترک مردان این بود که اصلِ داستان مادر است و توجه اصلی روی این مادران باشد که اسامی متفاوتی دارند.

اما ویژگی بسیار مهم که در همه‌ی این قصه‌ها برجسته کرده‌ایم  این است که همه‌ی آدم‌های این داستان‌ها سفید هستند. حتی خاکستری هم نیستند. اصلا هم اعتقادی نداریم که باید سیاه و سفید بینیم. در ادبیات مربوط به کودکان، مطلقا نباید سیاهی‌ها را ببینیم. باید فقط سفیدی‌ها را ببینیم. ممکن است خیال کنید که با مسئله‌ای غیرواقعی روبرو هستید. اما اصلا این طور نیست. داستان‌ها را که بخوانید متوجه می‌شوید و می‌بینید دور و اطرافتان چقدر چنین آدم‌های نازنینی زیاد هستند وو ما کم به این‌همه آدم خوبی توجه می‌کنیم که دوروبر ما هستند. چهار نمونه‌ی بد که می‌بینیم، در یک میلیون یا صدهزار نفر فکر می‌کنیم چه چیزی است؟ چهار نفر در صدهزار نفر یا حتی در ده هزار نفر اصلا به حساب نمی‌آیند.

اصل جامعه همان خوب‌ها و سپیدها هستند که می‌مانند و ما باید به این قضیه کمک کنیم و تاکید کنیم روی این مسئله

قهرمانان هر هشت داستان، خصوصیات منفی یا خصلت‌های بد ندارند. همه‌ی آن‌ها می‌خواهند به دیگران کمک کنند و می‌خواهند به یکدیگر کمک کنند. همه‌ی این مادرها نهایت توجه‌شان هم‌زمان روی فرزند و همسرشان است.

ویژگی مشترکی هم که همه‌ی این مادران دارند

این است که همه‌شان دفتر مادرانه نویسی دارند.

ما به‌جای این که مادرانه نویسی را آموزش دهیم، نتیجه‌اش را در زندگی هشت خانواده نشان داده‌ایم.

🌿 پرسش

سلام. فرزند من امسال کلاس اول هست. خیلی از دوستانش امسال به مدرسه نرفتند. من با این فکر که حتما کلاس‌هاشون حضوری هست او را فرستادم. اما آموزش کلاس اول مجازی بود و خودم هم زیاد درس‌هاش رو با او کار نکردم. خیلی ضعیف هست و اصلا هم علاقه ندارد. به نظرتان این چند ماه را هم کار نکنم و سال جدید دوباره او را بفرستم کلاس اول؟

✍️ پاسخ درباره‌ی آموزش کلاس اول

سلام.

دوست عزیز
اکنون چنین تصمیمی نگیرید. هنوز تا آغاز مهرماه فاصله‌ی زیادی مانده است.

🍏 اگر مایلید و خودتان بخواهید با او کار کنید، از حالا که در هفته‌ی پایانی فروردین هستیم تا پایان شهریور بخوبی می‌توانید او را آماده‌ی ورود به کلاس دوم کنید.

1. کار آموزش کلاس اول را از ابتدا و از همان اول آغاز کنید.
2. عجله و شتاب نداشته باشید. وقت دارید.
3. از الان تا پایان شهریور، ۲۲ هفته است. درس‌های فارسی اول هم ۲۲ درس است. پس هفته‌ای یک درس فارسی اول را با او کار کنید.
4. به نحوه‌ی پرداخت و شرح درس‌ها توسط کتاب درسی دقت کنید و مانند آن عمل کنید.
5. درس‌های علوم و ریاضی را هم به موازات آن کار کنید.
6. کتاب‌های دبستانک می‌تواند بهترین ابزار شما در این زمینه باشد تا کار را به بهترین نحو انجام دهید.
7. سه کتاب سواد خواندن، یادگیری متقاطع و فلسفیدن می‌تواند کودک شما به خوبی بر مفاهیم درسی و خواندن و نوشتن مسلط کند. این سه کتاب منطبق بر همان ۲۲ درس کتاب فارسی جلو رفته‌اند.
8. دو کتاب دبس‌نامه‌ی ریاضی اول و دو کتاب دبس‌نامه‌ی علوم اول نیز می‌تواند درک و بینش عمیق‌تری از مفاهیم در ذهن کودکتان ایجاد کند.
9. حتما راهنمای استفاده از کتاب‌ها را در مقدمه‌ی آن‌ها با دقت بخوانید و اگر توضیح بیشتری خواستید، از نشر دبستانک به طور رایگان مشاوره بگیرید.

اگر این پیشنهاد را عمل کنید اطمینان داریم کودکتان، نه تنها در پایه‌ی اول که حتی در پایه‌ی دوم بسیار موفق خواهد بود.

🍎 اما در مورد این‌که فرمودید کودکم علاقه ندارد

کار با سه کتابی که در بند هفتم نوشتیم، او را علاقه‌مند خواهد کرد.
کتاب‌های سواد خواندن و فلسفیدن با داستان‌های کوتاه پیش رفته‌اند و اگر روی زمینه‌ی داستانی آن‌ها تاکید کنید و آب و تاب لازم را در لحن و گفتار خود ایجاد کنید حتما موفق می‌شوید علاقه‌ی او را جلب کنید.
کتاب یادگیری متقاطع هم که اساسا بر مبنای بازی شکل گرفته و حل جدول‌های متقاطع که از بسیار ساده تا ساده و متوسط و سخت پیش می‌روند، کاملا مفرح است.

سیدرضا تهامی

سلام. خسته نباشید. من دخترم ۶ سالشه. همه کارهایش را خیلی باحوصله انجام می دهد و هر چی برایش جایزه میخرم فایده ندارد. به نظرتون چکار کنم؟

✍️ به نظر من، این دخترتان است که باید بپرسد: «من دوست دارم همه‌ی کارهایم را خیلی با حوصله انجام دهم اما مادرم می‌خواهد من آن طوری رفتار کنم که او خودش دوست دارد. مدام هم برایم جایزه می‌خرد. من چه باید کنم؟»

مادر عزیز و گرامی
این که فرزند دلبند شما به قول خودتان «همه‌ی کارهایش را خیلی باحوصله انجام می‌دهد» صد بار جای شکر و رضایت دارد. چه چیزی از این بهتر؟
ضمنا جایزه خریدن برای کودک در برابر انجام فلان کار یا اجرای فلان شیوه یک رویکرد غیرآموزشی‌ست که حاصل خوبی ندارد.
هر چیزی را باید وقتی برایش بخرید که خودتان دوست دارید. منتی هم بر او ندارید. شما مادرید و از خوشحالی دخترتان خوشحال می‌شوید. بنابراین او نیز دارد به شما جایزه می دهد.

درست آن است که دخترتان هر کار می‌کند باید از آن لذت ببرد. چه یادگیری باشد چه بازی و چه هر کار دیگر.
در این صورت، و وقتی لذت از کار باشد، جایزه بی معناست

سجاد هاشمی