در ادبیات و فرهنگ ایرانی چه در سطح عالی نوشتاری و چه در فرهنگ عامیانه، همیشه فصل بهار بیشتر از سه فصل دیگر سال تمجید و تحسین شده است. بهار فصلی است که سرما می‌شکند و سبزی می‌آید. از همه طرف صدا و دیدار خرمی‌ست که جان همه را نوازش می‌کند.

اما در این میانه، ناگهان شبی که زمستان قرار است آغاز شود، به جشنی فرخنده و دلپذیر تبدیل می‌شود.

اگر چه در همین فرهنگ ایرانی، روز و روشنایی بر شب ترجیح دارد و دل‌نشینی گرما بر سرما می‌چسبد، ناگهان شبی که طولانی‌ترین شب سال است (اگر چه فقط یک دقیقه از شب قبل بیشتر است!) یلدا نام می‌گیرد و تکریم می‌شود. آن هم درست در آغاز زمستان.

در این باره بحث بسیار است و خواهیم کوشید کتاب مفیدی درباره‌ی شب یلدا فراهم کنیم. اما در این‌جا می‌خواهیم به کارهایی اشاره کنیم که به کارهای شب یلدایی معروف شده است.

یلدا و شب‌نشینی

مهم‌ترین نمود و کار کرد شب یلدا، رسمی ست که خانواده‌‌های دور و نزدیک را کنار هم جمع می‌کند تا در شب نشینی صمیمانه‌ای، هم دیدار تازه کنند و هم به نقل حکایات و مثل‌ها و لطائف، خوش بگذرانند و هم میوه و مغزیجات مختلف بخورند و همراه با خوردن شب چره‌ها و شنیدن و گفتن نقل‌ها و داستان‌ها از دیدار یکدیگر لذت ببرند.

یلدا و داستان‌خوانی و شعر‌خوانی

اگر چه شنیدن حکایات شیرین از زبان بزرگترهای خانواده و فامیل لطف خاص خود را دارد، اما هم چنین توان و حوصله‌ی آن‌ها نیز محدود است و به جاست که کودکان فرصت میدان‌داری پیدا کنند و با خواندن شعرها و داستان‌ها و البته شعر داستان‌ها هم توانایی خود را در روخوانی و مجلس‌گرم‌کنی نشان دهند و هم سهم خود را در گرامی‌داشت شب یلدا ادا کرده باشند.

کتاب‌های شیرین برای یک شب شیرین

روی هر کتاب که کلیک کنید توضیحات و بخشی از داخل کتاب قابل مشاهده است.

داستان‌های شاهنامه‌ی دبستانک

روی هر کتاب که کلیک کنید توضیحات و بخشی از داخل کتاب قابل مشاهده است.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *