سنجش واقعی خواسته‌ها – آیا کمال‌طلبی بیش از حد مفید است؟

برخی افراد، استانداردهای بالایی در زندگی برای خود تعیین و برای دستیابی به آن‌ها تلاش می‌کنند.

اگر  به آن اهداف و استانداردها دست پیدا ‌کنند اما اگر بدون طی زمان لازم و بدون اندیشیدن به اسباب و شرایطی که برای رفتن به مرحله‌ای بالاترمورد نیاز است، با شتاب‌زدگی و زیاده‌خواهی، مصرانه دنبال بهترین بودن باشند؛ رشدشان جهت معکوس به خود می گیرد.  در نتیجه حال خوبی نخواهند نداشت.

در چنین مواقعی، برخی‌مان  از این نکته غافل می‌شویم که  همگی در جاده‌ای در حال حرکت هستیم که نه آغاز کننده‌ایم و نه آخرین نفر. همیشه تعدادی افراد جلوتر از ما و تعدادی هم از ما عقب‌تر هستند و هیچ اولین و آخرینی در این مسیر وجود ندارد. زیرا همان‌طور که در این جاده ما از تعدادی افراد جلو می‌زنیم، افراد دیگری هم وارد این جاده می‌شوند و شروع به حرکت می‌کنند.

مسیر زندگی و کار اصلا پیست مسابقه نیست.

اگر این مسیر را مسابقه نینگاریم، بسیاری از مشکلات ما برطرف می‌شود. زیاده‌خواهان اگر احساس کنند که نمی‌توانند کاری را بهتر از همه انجام دهند آن را رها می‌کنند یا اصلا آن را شروع نمی‌کنند. آن‌ها همیشه می‌خواهند بهترین معلم باشند، بهترین مادر باشند، بهترین دانش‌آموز باشند، بهترین همسر باشند و به کافی بودن اعتقادی ندارند.

به این نکته‌ی ساده باید توجه کرد که کافی بودن هم خوب است و می‌تواند موجب لذت بردن از زندگی شود.

همین حالا که در حال یادگیری موضوعات توسعه‌ی توانمندی خودتان هستید، اگر نتوانید به آن زمان‌بندی که در نظر گرفته‌اید برسید و کارهایی که قرار بوده انجام دهید را کامل کنید، چه حسی خواهید داشت؟ آیا ناامید می‌شوید و حس بدی به شما دست می‌دهد؟ آیا فکر می‌کنید که بهتر است دیگر یادگیری در این طرح را متوقف کنید؟ دقت کرده‌اید که چه گفتگویی در ذهن‌تان شکل می‌گیرد؟ افراد زیاده‌خواه ممکن است دچار تنش و اضطراب شوند. آن‌ها کافی بودن را خوب نمی‌دانند و با آن خوشحال نیستند.

حالا بیاییم به خودمان نگاه کنیم. یکی از اهداف و فعالیت‌هایمان را انتخاب کنیم. چند نمونه را مثال می زنیم.

مثلا قرار است در ارتباط با فلسفیدن با مباحث درسی دبستانی مطالعه و چیزهایی را یادداشت کنیم و در نهایت برداشت خودمان از این موضوع را برای سرپرستمان در انتشارات دبستانک ارسال کنیم. آیا این کار را شروع می‌کنید؟ یا به دلیل این‌که می‌ترسید در این کار عالی نباشید، شروع آن را به تعویق می‌اندازید؟

یا مثلا امشب تعدادی مهمان دعوت کرده‌اید. آیا در زمان حضور مهمانان‌تان برای ارائه‌ی میزبانی بهتر به آنان مدام در آشپزخانه هستید؟ یا به میزان توانی که دارید بسنده می‌کنید و سعی می‌کنید بیشتر همراه مهمانان باشید و با آن‌ها صحبت کنید؟

یا فرض کنید می‌خواهید به مهمانی بروید. آیا آن‌قدر در آماده شدن خودتان وسواس به خرج می‌دهید که دیر به مهمانی می‌رسید و به شما خوش نمی‌گذرد؟ یا برای آماده شدن راحت‌تر برخورد می‌کنید و سعی می‌کنید از مهمانی رفتن لذت ببرید؟

در زندگی خود از چیزهای کوچک تا بزرگ، از اتفاقات روزمره تا خاص، ممکن است دچار زیاده‌خواهی باشیم. سعی کنید ابتدا از این موضوع آگاه شوید. برای تفکر بیشتر درباره‌ی کارها و روش و منش خود زمان بیشتری بگذارید. با انجام این کار مهم‌ترین گام را برداشته‌اید. سپس خواهید توانست خواسته‌های خود را کنترل کرده و آن را به سوی مثبت آن تعدیل کنید.

محدودیت‌های خودتان را بپذیرید. قبول کنید که زمان محدودی دارید، انرژی محدودی دارید، حتما باید ۷ الی ۸ ساعت در شبانه‌روز بخوابید و قرار نیست بتوانید با این زمان و انرژی محدود همه‌ی کارها را در حد عالی انجام دهید. بسیاری از کارها باید در حد کافی انجام و تمام شوند.

شما بنویسید:

پاسخ این سوال را برای سرپرست گروه ارسال کنید و جزوه‌ی بعدی را دریافت کنید.

تاکنون در چه زمینه‌هایی موفق شدید زیاده‌خواهی خود را ببینید و بر آن غلبه کنید؟ یکی دو نمونه را بنویسید.