یادداشت‌های پزشک دبستانکی در روستاهای لرستان (۵)

با خشم و مهربانی
با عشق و سخت‌جانی

سربازان کوچک!

یادتان هست سیل لرستان را؟ آن هم در ایام عید.
یادم نمی‌رود. درخت‌ها تا شاخه‌های بالایی زیر آب بودند.

وظیفه داشتم برای اقدامات اورژانسی در مرکز بمانم.
🚨 از وزارتخانه و مرکزمان در استان به‌طور مداوم پیگیری می‌شد:

• حواستان به سالک باشد.
• حواستان به انگل باشد.
• حواستان به وبا باشد.
• حواستان به اسهال خونی باشد.

اما من خیالم راحت بود.
آموزش به بچه‌های دبستانی، همیشه بیشترین بازده را دارد.

♦ مامانِ مریم تعریف میکرد:

مریم از وقتی شما براشون کلاس رعایت بهداشت در زمان سیل گذاشتین، مث پاسبون بالای سر من وایمیسه و شستن و ضد عفونی کردن میوه‌ها رو نگاه می‌کنه. همیشه حواسش هست که آب جوشیده مصرف کنیم و کسی از شیر آب مصرف نکنه. مراقبه آشغال‌ها رو حتما تو کیسه بذاریم که جایی جمع نشه تا پشه ها بیان.

🔦 روستاهایی که این آموزش‌ها را به دبستانی‌ها داده بودم، حداقل آمار آلودگی را داشتند.
وبا : صفر
اسهال خونی: صفر
احتمال گزش سالک : صفر
آلودگی با انگل : دو

برای یازده روستا با جمعیت شش هزار نفر، این نتیجه ایده آل بود. 😍😍

سربازان کوچک امروز!
زنان و مردان فردای ایران!
به شما افتخار می‌کنم🌹