بیشتر والدین از بی‌میلی و کم غذا خوردن کودکان خود در رنج هستند. بی‌اشتهایی یا بد غذایی کودکان از مشکلات تغذیه‌ای است که باید آن را جدی گرفت چرا که این معظل در نهایت می‌تواند منجر به سوءتغذیه شود.
فقط گرسنگی نیست که کودک را به سوی غذا می کشاند یا فقط سیر بودن موجب دوری او از غذا نمی شود، عوامل گوناگونی مانند عادت‌های خانواده و آموزش هایی که کودک در خانواده گرفته است، بر اشتهای کودک تاثیر گذار هستند.
استقلال طلبی و رشد ذهنی یکی از شاخص های اصلی دوران کودکی است که با ایجاد تغییرات شخصیتی در این دوران نسبت به سنین پایین تر همراه است، این مساله می تواند با ایجاد روحیه استقلال طلبی در کودکان موجب بی نظمی در عادات غذایی آنها شود.
ممکن است کودکان نوپا یا پیش دبستانی دوست داشته باشند یک غذا را سه روز پیاپی بخورند و روز چهارم از خوردن آن خودداری کنند و حتی حاضر به چشیدن آن نشوند یا ناهار نخورند، اما ۱۵ دقیقه بعد درخواست خوردن یک شیرینی کنند.
این مساله نشان دهنده نداشتن یک الگوی غذایی مشخص در این کودکان بوده که به نوعی ناشی از حس استقلال طلبی آنها و میل به انتخاب غذا توسط خود آنها است.
ایجاد شرایط مطبوع و رفتار مناسب مادر هنگام تغذیه کودک بسیار مهم است و آنها باید از دادن بستنی، شیرینی و تنقلات به عنوان پاداش خودداری کنند، به کودک نباید به زور غذا داد. ، محیط او باید آرام باشد و حواس و توجه اش به موضوع دیگری جلب نشود.
گاهی مادرها اجازه نمی دهند که کودکان، خود تقاضای غذای مورد علاقه را کنند، بهتر است اشتیاق و اشتهای کودک هم در نظر گرفته شود و اگر وی غذایی را دوست نداشت نباید آن را از برنامه غذایی حذف کرد بلکه می توان با تغییراتی در آن، در فرصتی دیگر امتحان کرد.
در بعضی از شرایط باید به خودداری کردن کودک از غذا خوردن توجه کرد، گاهی جدایی از مادر، بیماری‌های عفونی، شب نخوابیدن، نداشتن فعالیت زیاد، گوشه گیری، وسواس بیش از انداره مادران در مورد این که کودکان موقع غذا خوردن باید تمیز بمانند و لباسشان کثیف نشود، می تواند بر علاقه و اشتهای کودک و امتناع او از غذا خوردن موثر باشد.
پیشنهاد به والدین:
باید مادر غذایی را که درست کرده، به مقدار کمی در کنار بشقاب کودک بگذارد و اجازه دهد کودک غذا را بچشد و اگر دوست نداشت اجازه داده آن را از دهانش در آورده و در کنار بشقابش بگذارد.
اگر کودک غذایی را که درست می کنید دوست داشت به عنوان جایزه یک نوع غذای مورد علاقه او در نظر بگیرد، مدت زیادی طول می کشد که کودک یاد بگیرد غذای جدید را دوست داشته باشد.
در هنگام غذا خوردن صندلی کودک باید ارتفاع مناسبی داشته و بازوهای کودک روی میز به طور کامل قرار گرفته باشد، قبل از غذا خوردن کودک دستهایش را با صابون بشوید، غذا را در قطعه های کوچک و به اندازه بریده و برای کودک آماده کنید، گوشت‌ها ریز شود و غذاها متنوع، رنگی و جذاب باشند.
در موقع غذا خوردن در کنار کودک بنشینید، او نیاز دارد مادر از او حمایت کند و از دادن آجیل، شکلات، ذرت بو داده، سبزیجات خام، به کودکان زیر سه سال خودداری شود، به این علت که کودک به خوبی نمی تواند بجود و ممکن است او را خفه کند.
نان، ماکارانی، رشته، برنج، گوجه فرنگی، هویج، لوبیا سبز، نخود فرنگی، جعفری، کدو، گل کلم، خیار، پرتقال، سیب، هندوانه، گلابی، هلو، موز، انگور، آناناس، زرد آلو، آب میوه ها ی طبیعی، ماست، شیر، کشک، پنیر، دوغ، گوشتهای قرمز، ماهی، مرغ، تخم مرغ، حبوبات پخته شده، مغزها برای تغذیه کودکان مناسب است.
شیرهای بدون چربی و کم چربی برای کودکان یک تا دو سال پیشنهاد نمی شود. کودکان در این سنین احتیاج به چربی برای رشد و تکامل دارند.
وقتی به کودکان نوپا و کودکان پیش دبستانی در طول روز، وعده اصلی و میان وعده غذایی در زمان منظم داده می شود، آنها بهتر می پذیرند به عنوان مثال وعده های اصلی و میان وعده در حدود ۲ تا سه ساعت فاصله زمانی داشته باشد و اجازه بدهید کودک شما در زمان‌های معین غذا بخورد.
منبع: فاطمه علیزاده متخصص تغذیه/ ایرنا
دفتر مرکزی: 02188801371
info@dabestanak.com
